Eerbetoon

Eerbetoon

Dit is de laatste aanwinst van het groevenstelsel “Zonneberg”.
Het is een portret van een bijzondere vrouw : Elly Magnee.
Deze Elly Magnee kreeg de liefde voor de Sint Pietersberg met de paplepel ingegoten. Zij struinde al op zeer jonge leeftijd met haar vader over én in de “bèrreg” zoals de Maastrichtenaren deze unieke plek plegen te noemen. De liefde voor met name het ondergrondse landschap is bij Elly altijd gebleven, en ze maakte er een belangrijk deel van haar leven van: Elly wàs de “bèrreg”. Met hart en ziel streed ze voor het behoud van dit natuurmonument met name tegen de grote boosdoener ENCI en richtte samen met enkele vrienden de VRSP op: de Vereniging tot Redding van de Sint Pietersberg, waarin ze jaren op de bres stond voor het behoud van “haar” bèrreg zowel boven als ondergronds.
Elly was tijdens haar leven voor velen hèt voorbeeld van de “vrije” bergloper, een woord wat overigens niet in de Nederlandse taal voorkomt!
Een van de mooie resultaten die (mede) door haar toedoen tot stand is gekomen was de verplaatsing van het beeldhouwwerk het Medaillon van Jules Sondeyker. Dit werk dreigde in de ENCI cementmolen te verdwijnen maar werd door een aktie van de VRSP (lees Elly Magnee) gered en herplaatst op de gidsenroute van de groeve Zonneberg. Uitgerekend op diezelfde plaats kreeg Elly haar grote eerbetoon: Een schitterend portret
op een mooie plaats. Haar vriendin de kunstenares Ans Collijn tekent haar
zittend aan de tafel omringd door alles wat Elly zo bekend heeft gemaakt
Een van de vele poezen die altijd aanwezig waren, het hertje Bambi waar ze vele jaren liefdevol voor gezorgd heeft, het favoriete pilsje van Limburgse makelij, de Petromax lamp en het fossielen hamertje voor de ontelbare ondergrondse tochten die ze gemaakt heeft. Elly is helaas niet meer, zij overleed, na een slopende ziekte, 13 november 2009 op 66 jarige leeftijd, maar haar “geest” waart nog altijd in de “bèrreg” waar zij aan zo velen de liefde voor dit natuurmonument heeft bijgebracht.
Op de eerste foto de plek waar Ans Collijn het portret heeft aangebracht met aan de linkerzijde nog een stukje van het “Medaillon”
De tweede foto toont ons het portret ten voeten uit
De mooie foto’s zijn van mede bergloper Boy Kluyt waarvoor grote dank!
Klik op de afbeeldingen voor een vergroting.