Doorbraak

Doorbraak

Bovenstaande foto, genomen in de Caestertgroeve, laat ons een doorbraak zien. Deze ontstaat als bij het ontginnen een eerdere gang aangesneden wordt.
In de tijd dat deze doorbraak ontstond werd er in Caestert met meerdere ploegen tegelijk ontgonnen.
Men schat dat de totstandkoming van de groeve Caestert voor het grootste deel niet meer dan een eeuw heeft geduurd
We spreken dan over werken die al rond de 14de eeuw plaats hebben gevonden!
Ook in de 15de, 16de en 17de eeuw hebben er nog activiteiten plaatsgevonden door bestaande gangen uit te diepen.
Er was een langgerekt werkfront in wat nu de as van het stelsel is en tegelijkertijd werden er vanuit die as links en rechts nieuwe werkfronten aangezet.
Aan de zo ontstane plattegrond kan men aflezen dat de werken bijna
“industrieel” werden uitgevoerd.
Tegelijk kan men ook vaststellen dat de kwaliteit van de steen, althans in het centrale gedeelte, goed moet zijn geweest en als gevolg daarvan een heel regelmatig stelsel ontstaan is.
Zou men iedere keer moeten stoppen en opnieuw zoeken naar goede steen zou de plattegrond veel onregelmatiger zijn.
Mooie voorbeelden van onregelmatige stelsels zijn overigens de zogenaamde “boerenbergskes” waarin te pas en te onpas mergel werd gewonnen en zodoende iedere keer een nieuw werkfront op een andere plek werd begonnen.
Een doorbraak zoals de afbeelding laat zien zal geen gevaar voor de stabiliteit van de groeve opleveren als de kolommen of pilaren (de blijvende delen) maar groot genoeg zijn.
Het mooie aan deze plek zijn de vormen die zijn ontstaan: de boogvorm van de doorbraak, en de wat bredere uitgekapte kolomvoet die lang na de eigenlijke ontginning ontstaan is bij het uitdiepen van de gangen voor de losse mergelwinning die in deze groeve in de loop van de 17de eeuw heeft plaatsgevonden. Bij deze laatste uitdieping moeten er enorme hoeveelheden vuursteen geruimd zijn waarvan er in de jaren 70 van de 20ste eeuw, op de plaatsen waar de champignonkwekers geen bedden gelegd hadden, nog grote hoeveelheden aanwezig waren. Tegenwoordig zijn ze door het intensievere berglopersbezoek op een enkele uitzondering na verspreid geraakt. Nog een bijzonderheid: in de boog zijn enkele, uit de middeleeuwen stammende, in roet uitgevoerde tekeningen te zien.
Om een idee van de afmeting te krijgen: de ganghoogte (of eigenlijk moeten we zeggen diepte) in dit gedeelte van de Caestertgroeve is ongeveer 11 meter!