zondag 10 april 2011

Het Padvindersgat



Het Padvindersgat

Op verzoek van een van de blog-volgers een stukje geschiedenis over een ander fenomeen in de berg: het Padvindersgat.
Het zogenaamde Padvindersgat is, (over de naam is verder niets bekend) thans de enige begaanbare verbinding in de Sint Pietersberg van Noord naar Zuid en omgekeerd natuurlijk.
De eerdere verbindingen die er waren tussen het gangenstelsel Noord
en, in dit geval, Zonneberg zijn al zo’n 200 jaar geleden verloren gegaan.
Doordat de Franssen in 1809 enkele springladingen tot ontploffing brachten raakte de 2 stelsels gescheiden.
De nieuwe verbinding kwam pas ruim 100 jaar later tot stand.
De bekende bergonderzoeker Van Schaik beschrijft in zijn boek “De Sint Pietersberg” uit 1938 dat het Padvindersgat ruim 25 jaar geleden gegraven zou zijn.
Dit betekende opnieuw een verbinding tussen Noord en Zuid.
Oorspronkelijk spreken we dan van een verbindingsgang van ongeveer
55 meter lang, één meter breed en plusminus anderhalve meter hoog.
Genoeg voor een normale doorgang, maar toen in de tweede wereldoorlog de Zonneberg en een deel van Noord werden ingericht als schuilplaats was de doorgang te eng.
De werkzaamheden voor de verruiming van de doorgang van Zonneberg richting tunnel (ligt in Noord) werden op 10 juli 1943 beëindigd.
Allerlei eigendomsperikelen zorgden nadien voor een afsluiting die legendarisch werd.
Aan de Noordzijde bevind zich nog altijd de champignonkwekerij van Pie Ronda (tussen het Padvindersgat en de tunnel) en deze kwekerij heeft altijd wel last gehad van rondtrekkende bergvandalen die vanuit Zonneberg het Padvindersgat gebruikten om via de kwekerij naar Noord te lopen.
De doorgang, ooit voorzien van een normale poort, was op een gegeven moment voorzien van een complete stortplaats van solide materialen zoals beton, ijzer (spoorstaven, golfplaten etc.) bakstenen, glas en ander afval en het geheel was vastgelijmd met tientallen kilo’s (ongetwijfeld) ENCI cement.
Op de afbeelding hierboven is dat goed te zien!
Toch wisten berglopers, of in dit geval bergslopers, iedere keer een bres te slaan in dit zo solide uitziende obstakel.
Sinds de overname van de gangenstelsels door Natuurmonumenten was het Padvindersgat weer hersteld tot een mooie doorgang met een mooi afgewerkt goed afsluitbaar tralie hekwerk.
Wàs omdat vandalen het nog niet zo lang geleden klaarspeelden om het gehele hek te ontvreemden.
Zo blijft het Padvindersgat de gemoederen al 100 jaar bezig houden. . .

Bronnen:
Ed Rousseau: SOK mededelingen nr 50: Het Smokkelgat en het Padvindersgat in de Sint Pietersberg
Bergloperswebsite Troglocaris: Het Padvindersgat
Foto’s: Boy Kluyt en John Caris

Inmiddels heb ik een aantal artikelen van dit blog verzameld en in een PDF document geplaatst zodat het ook te lezen is op een e-reader of
i-pad.

Deel 1 is hier te downloaden.

2 opmerkingen:

  1. Beste Jacques
    Mijn Dank dat je het smokkelgat hebt beschreven, erg interessant en mooi dat je er foto`s bijgeplaatst hebt. Het Smokkelgat heb ik in mijn bergloopperiode +/- 25 jaar eens bezocht, we stuitte toen inderdaad op een gevlochten betonnen ondoordringbare Noordelijk gangenstelsel.
    Grot/groeve verbindingen heb ik altijd erg fascinerend gevonden. De meest bijzondere verbinding vind ik de tunnel tussen de Studentengroepen en de Geulhemmerberg. Bijzonder is dat men middels die verbinding een weg is van de ene kant naar de andere kant van de Geulhemmerberg. Ik heb geen idee waarom die verbinding er ooit gemaakt is. Weet jij hier meer van??
    Zie de verbinding op;
    http://www.xs4all.nl/~estevenh/geonet/index1.html
    Gegroet
    Wiel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Wiel
    Dank je je reactie!
    Van de verbinding in de Geulhemmer heb ik verder niets, al moet ik er eerlijk van zeggen dat het "Valkenburgse" ondanks zijn mooie groeves niet helemaal mijn ding is.
    Ik ga er wel zeker weten eens achteraan!
    Groet
    Jacques

    BeantwoordenVerwijderen