zondag 3 juli 2011

De laatste sporen



De laatste sporen

Zomaar een doorkijkje in de “Colinette”, beter bekend als Ternaaien-beneden, maar toch niet helemaal zonder reden.

Er bevind zich namelijk een opschrift uit de begin tijd van de (laatste)
champignonkweek in dit gedeelte van de Sint Pietersberg, iets waar niet zo heel veel van bekend is.

Het opschrift (op de bovenste foto in het midden) luidt:
”de eerste cultuur begonnen de 8-3-’64 mest . . .”
De rest van het opschrift is moeilijk leesbaar, maar het is een van de weinige geschreven uitingen van de champignonkweek in deze groeve.
Opschriften van blokbrekers en bezoekers of passanten zijn er te over, maar van kwekers sporadisch.

Sporen van de laatste paddenstoelenkweek beginnen nu ook heel langzaam te vervagen.
Door de nog altijd toenemende populariteit van het berglopen in de openliggende en dus niet bewaakte of gecontroleerde groeven worden de bezoeken frequenter en daardoor de sporen langzaam uitgewist.

In de jaren 80 van de vorige eeuw lagen er nog honderden meters mooi gevormde champignonbedden van paardenmest afgedekt met mergelzand, maar inmiddels is dat geslonken tot links en rechts een bedje tegen de zijwanden van de groeve. De rest is gewoon letterlijk en figuurlijk “weggelopen” door de horden bezoekers die daar niet zo op letten tijdens hun groevebezoek!

Alleen de bouwtechnische resten blijven nog zichtbaar: gemetselde en met cement afgestreken waterbakken zijn (bijna) voor de eeuwigheid.
Ook de antibacteriële smeersels aan de onderzijde van de wanden zullen niet snel verdwijnen, maar scheidingsmuren van gresbeton blijken gemakkelijk te slopen en door baldadigheid verspreiden de losse blokken zich vervolgens in de omliggende gangen waardoor een rommelige indruk ontstaat.

De door kwekers toegepaste houten balken zijn inmiddels vermolmd en één geworden met de ondergrond, flarden plastic in de brand gestoken en verdwenen als roet tegen de wanden en plafonds.
Het metaal van gieters, vaten, waterleidingbuizen en ventilatoren (nu nog dienst doend als oriëntatiepunten), is al zwaar aangetast door roest en zal op den duur ook langzaam verdwijnen.

Tijdens een van mijn laatste bezoeken kwam ik, bij het speuren naar opschriften, wel nog een leuke inkrassing tegen: op foto nummer 2 zien we een champignonbed met daarop de grote paddenstoelen klaar om te oogsten, en voorzien van de initialen MH
Het opschrift is helaas ook voorzien van een storende blauwe pijl

Dit kleine artikel is eigenlijk een opstapje naar een onderzoek over de geschiedenis van de laatste commerciële activiteiten in de “Trou de Colinette”: het gat van Colinette dus of ook wel “Ternaaien-beneden”.

De foto van het "doorkijkje" is een samenwerking van mijn bergmaat Rob en mijzelf

Geen opmerkingen:

Een reactie posten