zaterdag 29 mei 2010

Fafchamps, conducteur des mines

Het opschrift is niet helemaal duidelijk, maar we lezen:
Fin de travaux 30 7bre 1823 Fafchamps conducteur des mines.
Vertaald is dat: einde van de werken 30 september 1823 Fafchamps controleur van de mijnen. Mooie schrijfwijze is de datum: 7 (in het Frans sept) en dan “bre” erachter, dat lees je dan als septembre (september).
Welnu, Toussaint-Henri-Joseph Fafchamps (1783-1868) was landmeter en ingenieur, en in die laatste hoedanigheid aangesteld als controleur van de mijnen.
Daar de (ondergrondse) mergelgroeven de status van mijn hebben werden ze dan ook gecontroleerd door het toen ook al bestaande “toezicht op de mijnen”.
Fafchamps was in zijn hoedanigheid als controleur vaker in de groeven van Klein Ternaaien, en heeft er in meerdere opschriften zijn commentaar achtergelaten.
Voor ons berglopers is zo’n opschrift belangrijk omdat het aangeeft hoe lang er daadwerkelijk mergelblokken gewonnen zijn in een groeve.
Meer over Fafchamps kun je vinden bij: “mergelgekrabbel” van bergloper Bert Beckers.
klik op de foto voor een vergroting.

zondag 23 mei 2010

Mont Gotthart


Een enorme koepel, een grote puinberg, en daarbovenop een mergelblok van een paar ton! Dat zijn de gevolgen van een ondergrondse explosie in het gangenstelsel Noord. Als je boven op de puinkegel zit kun je mooi 360° rondkijken, en zie je wel 5 gangen waar de bergwandeling verder kan gaan. Ze lopen weliswaar niet allemaal door vanwege de instortingen maar het blijft een apart gezicht! Omdat het zo bergachtig uitziet noemde men deze instortings-puinkegel al snel de “Gotthart”. Menig slokje wijn is op deze pleisterplaats al genuttigd, want het is een rustpunt in de route naar de gangen onder het fort St.Pieter en daarvoor moet je deze berg “nemen”. De foto is van bergloper Hans Ogg, en genomen in de jaren 70 van de vorige eeuw. De route is overigens niet meer te lopen, iets wat veel oudere berglopers heel jammer vinden. De goede herinneringen blijven evenwel bewaard!

zondag 16 mei 2010

Respect . . .


Ook dit hoort op dit Blog:
Respect!, diep respect verdienen de mensen die op hun vrije dag tot wel 40(!)vuilniszakken troep uit de groeven verwijderen.
Kilo’s lege blikjes, flesjes, drinkkartons, chipszakken en ander verpakkingsmateriaal worden er dan verzameld uit de kilometers gangen bij Klein-Ternaaien (net ten zuiden van Maastricht) om vervolgens langs een aantal kronkelige steile bospaadjes naar beneden vervoerd te worden.
Een Aktie waar je U tegen zegt !!
Niet door de Gemeente of een andere, wel of niet belangrijke, Overheidsdienst, maar door gewone Berglopers die hun hart voor de berg op de goede plaats hebben!
De verzamelde troep is achtergelaten door de bezoekers die het niet zo nauw nemen met de voor ons zo fascinerende gangenstelsels.
Theelichtjes, vaak wel tientallen, bakenen vaak een route, maar worden vervolgens “gewoon” vergeten bij het naar buiten gaan. Na een aantal van deze acties liggen er wel een paar honderd van deze dingen die nooit weer vergaan in deze omgeving.
Dus bij dezen: een groot compliment, een diepe buiging en chapeau voor de echte Berglopers die dit een aantal keren per jaar klaarspelen!
De foto is van bergloper Piet die helemaal uit het Brabantse komt om hier de groeven op te ruimen.

zaterdag 8 mei 2010

Gewoon mooi!


Bovenstaande opname wil ik jullie niet onthouden. We zien drie afzonderlijke tekeningen in de groeve Caestert, die waarschijnlijk rond dezelfde periode vervaardigd zijn.
De meest linkse afbeelding is die van een draaimolen, die ik wat verder in dit blog beschrijf onder het onderwerp: Sint Servaaskermis en de middelste en rechtse tekening stellen Mammelukken voor, die ook verderop in dit blog uitvoerig beschreven worden als: De Mammelukken van Napoleon. Vermeldenswaard is ook nog de naam Dorlo die te zien is onder de tekening van de molen. Deze Dorlo was een beroemde gids, en een zeer gerespecteerde kenner van de “berg” in de 19de eeuw, wiens naam tientallen keren te vinden is in de groeven in en rond Maastricht.
De foto is een samenwerking van Rob Heckers en mijzelf.
Klik op de foto voor een vergroting.

zondag 2 mei 2010

Geluk . . . .


Bovenstaande foto laat ons twee maal het geluk zien.
Het opschrift: Ioannes Eyssen anno 1738 Gertruidis Schillinx.
Hun geluk: in het jaar 1738, het jaar van de inkrassing, zijn deze beide 10 jaar getrouwd (27-07-1728 Heerlen).
Mijn geluk: Ik doe al geruime tijd onderzoek naar de kinderen Eyssen (zie Hoc Fecit Willem Eijssen), en heel recent ontdek ik per toeval deze inkrassing in de groeve Caestert. Bij het voorbereiden van een foto-opname draai ik de lamp op een laag pitje, en zet deze op de grond tegen de muur. In het geringe licht zie ik dan op ongeveer 30 cm. hoogte van de vloer deze inkrassing . . . . . mijn geluk!
Deze plek zijn we al tientallen malen gepasseerd zonder dit opschrift te zien, het geluk zit vaak in een klein hoekje . . . .
De vraag blijft echter was Gertuidis Schillinx ook erbij toen haar naam hier ingekrast werd ? Ik geloof het wel, alleen al om het verhaal wat mooier te maken . . .